Zwijgplicht

Marlies Verrijken, vierde jaar farmaceutische wetenschappen (UGent), bereidt met een Erasmusbeurs haar masterproef voor aan het Institut für Rechtsmedizin van Bern, Zwitserland. Ze houdt voor de Apotheker een blog bij.

Terwijl half Bern op de latten staat en de buitenlandse studenten die de reguliere lessen volgen aan de Universiteit Bern - kortweg U^b - een week lang op sleeptouw worden genomen om de stad en haar omgeving te verkennen, worden mijn UGent masterproef-collega en ik op maandag al op het Institut für Rechtsmedizin verwacht om er meteen in te vliegen. Het heeft de nacht voordien gesneeuwd en dat doet het ook 's ochtends nog. Met dit weer kan je beter op tijd vertrekken. Maar ze zijn in Bern natuurlijk wel wat sneeuw gewend. En dus rijden de treinen stipt, komt de tram om de zes minuten en zijn de voetpaden sneeuwvrij gemaakt. Hier geen code oranje of chaos à la belge.

Ook onze masterproefpromotor - tevens plaatsvervangend directeur van het instituut - heeft een weekje vrij, maar zijn assistent tekent present en legt het strakke werkschema uit. Week 1 - de dagen tellen hier acht en een half uur- wordt ingevuld met het lezen, nog meer lezen en herlezen van wetenschappelijke artikels over het onderwerp waar mijn masterproef om draait. Een fase waar menig masterproefstudent niet onderuit komt - thuis niet en hier in Bern evenmin.

Over het onderwerp van mijn masterproef mag niet worden gecommuniceerd. Daarover heb ik een verklaring moeten ondertekenen.

We delen het bureau met de assistent die onze deze week begeleid. Hij is best knap, al is er toch een minpuntje. Zijn moeder is Nederlandse en dus begrijpt hij elk woord dat we zeggen. Met mijn masterproef-collega uit Gent een potje roddelen in onze moedertaal om wat stoom af te laten tussen de wetenschappelijke lectuur door, is er dus niet bij.

Gelukkig mag ik de dagen die erop volgen als afwisseling ook al eens aan de slag in het lab, waar we ons inwerken in het gebruik van de toestellen.

Of ik niet iets essentieel over het hoofd heb gezien in mijn relaas over week 1, hoor ik jullie denken? Ja en neen. Ja, ik heb nog met geen woord gerept over het onderwerp van mijn masterproef. En neen, over dat onderwerp mag niet worden gecommuniceerd. Daarover heb ik op dag 1, wanneer ik mijn badge plus sleutel overhandigd kreeg, een verklaring moeten ondertekenen. Maar ook dat is een gangbare procedure voor menig masterproefstudent die aan een onderzoek meewerkt.

In het weekend dan toch nog de laatste activiteit van de U^b voor buitenlandse studenten kunnen meepikken: een bezoek aan het stadje Solothurn, op 35 km ten noorden van Bern, aan de voet van de Jura. Van de 16^de tot de 18^de eeuw de residentie van de gezanten van de Franse koning. De mooiste barokstad van Zwitserland, zo wordt gezegd. En zo zit mijn eerste week Zwitserland er al meteen op.